Ο Λουκάς Λουκίδης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1963. Έζησε στην Ερεσό μέχρι τα δώδεκα του χρόνια και από το 1975 ζει στην Αθήνα. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και στη συνέχεια γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο το Θόδωρο Παπαγιάννη. Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου “Σχεδιασμός – Χώρος – Πολιτισμός” της σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Από το 1998 ανήκει στο διδακτικό προσωπικό του τομέα γλυπτικής της ΑΣΚΤ.
Το έργο του Λουκά Λουκίδη χαρακτηρίζεται από ποικιλομορφία στη χρήση των υλικών αλλά και στις θεματολογικές αναζητήσεις. Εκτός από της κλασική αντιμετώπιση της φόρμας μέσω της πλαστικής περιέχει στοιχεία εννοιολογικά και σουρεαλιστικά. Επίσης, κάποιες τον προβληματίζουν κοινωνικά θέματα (το 2018 πραγματοποίησε την ατομική έκθεση με θέμα “Κατασκευές Επιβίωσης” που ήταν επηρεασμένη από το προσφυγικό ζήτημα). Μεγάλη θεματική ενότητα στο έργο του αποτελούν τα “Μορφολογικά απορρίμματα” (ΜοΑπ) που είναι μικρά θραύσματα (σκουπίδια) που του προκαλούν μεγάλο ενδιαφέρον για θεωρητική και πλαστική αναζήτηση.
Ο Λουκάς έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, σε workshop και συμπόσια γλυπτικής.
Κυριότερες δράσεις στο δημόσιο χώρο:
Το 2006 διοργάνωσε στην Ερεσό το συμπόσιο γλυπτικής που ήταν αφιερωμένο στη λυρική ποιήτρια Σαπφώ.
Το 2010 συμμετείχε στο “Σχέδιο Σωτηρία” στα πλαίσια του οποίου εγκατέστησε τη μόνιμη εγκατάσταση ”Το κέντημα της Ρέας” στον υπαίθριο χώρο του νοσοκομείου Σωτηρία.
Το 2018 τοποθέτησε στο δήμο Μεταμόρφωσης το γλυπτικό έργο “Βήμα Μπροστά”.
Κυριότερες δράσεις ως διδάσκων της ΑΣΚΤ:
Το 2021 σε συνεργασία με την ομάδα αρχιτεκτόνων και επιστημόνων “Μπουλούκι” συμμετείχε με ένα group από φοιτητές της ΑΣΚΤ στο πρότζεκτ “Κάτω από το τοπίο” στη Θηρασιά.
Το 2021 και το 2022 διοργάνωσε στην Ερεσό και το Σίγρι τα “workshop της Λέσβου” με τη συμμετοχή φοιτητών της ΑΣΚΤ, σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου. Η διαμονή των σπουδαστών έγινε με προσφορά καταλυμάτων από τον Φορέα Ανάπτυξης και Προβολής Ερεσού. Ο σύλλογος των απανταχού Ερεσίων “Θεόφραστος” πρόσφερε γεύματα στους σπουδαστές.
Το 2023 διοργάνωσε στο Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο 401 τη δράση φοιτητών “Γραμμή εδάφους” μέσω της οποίας δημιουργήθηκε μια συλλογή γλυπτών στον υπαίθριο χώρο του νοσοκομείου.
Η Ασπασία Γιαννέτα γεννήθηκε το 1972 στα Ιωάννινα. Σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ ΕΜΠ Αθήνας με καθηγητή τον Θεόδωρο Παπαγιάννη. Συνέχισε τις σπουδές της στην HDKBerlin στο εργαστήριο του K.H. Biedrbick, με υποτροφία του DAAD. Από το 2005 έως το 2007 ήταν υπότροφος εσωτερικού του ΙΚΥ. Στο γλυπτικό έργο της κυρίαρχη θέση έχει η αποτύπωση της ανθρώπινης μορφής σε ολόγλυφα ή ανάγλυφα πορτρέτα των οποίων αναπόσπαστο μέρος είναι το χρώμα και τα μοτίβα. Για το πλάσιμο των μορφών χρησιμοποιεί κλασικές τεχνικές, ενώ το τελικό αποτέλεσμα αποτυπώνεται σε ριζόχαρτο ή τερακότα. Έχει πραγματοποιήσει τέσσερεις ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε workshop και ομαδικές εκθέσεις. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με την κεραμική και διατηρεί στην Σκάλα Ερεσού το κατάστημα Μοτίβο, με κεραμικά έργα της.
Συνέντευξη:
Γ.Μ : Είχα έρθει σε μερικές εκθέσεις σας. Η πιο πρόσφατη πριν λίγα χρόνια ήταν σε ένα bar στην Αθήνα, όπου τα έργα σας ήταν πολύ εντυπωσιακά, στημένα όμορφα, με νοήματα κρυφά και φανερά. Εσύ Ασπασία τι βλέπεις στα έργα σου;
Α.Γ: Εγώ βλέπω πως είναι ο εαυτός μου την κάθε περίοδο, και χαίρομαι που τα έργα μου δείχνουν πράγματα για μένα.
Γ.Μ: Ωραίο αυτό. Δε χρειάζεσαι ημερολόγιο. Έχεις τα έργα σου! Χα χα χα.
Γ.Μ: Λουκά, τι είναι η ρωγμή που αναφέρεις σε προηγούμενη συνέντευξή σου;
Λ.Λ.: Η ρωγμή σχηματίστηκε μέσα από διαδικασίες καταστροφής ενός προγενέστερου συνεχούς. Την καταστροφή ακολούθησαν τάσεις αναπλήρωσης του κενού χώρου που δημιουργήθηκε. Η διαδικασία πλήρωσης έγινε αναπόφευκτα από την πλησιέστερη στο κενό ουσία.
Έτσι γεννήθηκα. Κατοικώντας στη ρωγμή έχω την αίσθηση της έλλειψης ατμόσφαιρας. Ζω ασφυκτικά κλεισμένος στην ύπαρξή μου, ακινητοποιημένο σαν να μου έχει αφαιρεθεί κάθε δυνατότητα κίνησης. Αισθάνομαι εγκλωβισμένο.
Γ.Μ.: Είναι όντως έτσι; Είναι εγκλεισμός αυτή η κατάσταση;
Λ.Λ. : Η ρηγμάτωση είναι μία δυναμική διαδικασία που μπορεί να συμβάλει στην εκτόνωση μιας αδιέξοδης κατάστασης, να αποτελέσει μία ευκαιρία διαφυγής προς το άγνωστο. Η καταστροφή γεννά το καινούργιο και πρώτο θα το ζήσω εγώ! Γι αυτό υπάρχω!
(A site-specific installation at CUMANA dance) Studio, Γκάζι.
Γ.Μ.: Πολύ ενδιαφέρον. Αλήθεια, πώς σου ήρθε, Λουκά, να γίνεις γλύπτης και να δώσεις εισαγωγικές για την Σχολή Καλών Τεχνών, που όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να μπει κανείς;
Λ.Λ.: Με ενέπνευσε και με έσπρωξε προς την Γλυπτική ο φίλος μου ο Κίμων από το Παγκράτι.
Γ.Μ.: Αυτοί είναι ωραίοι φίλοι!
Λ.Λ.: Ναι, έτσι πέρασα στην Σχολή Καλών Τεχνών και ασχολούμαι έκτοτε με την γλυπτική με έργα μου και την διδασκαλία στην ΑΣΚΤ πάνω στην τεχνική και μεθόδους υλοποίησης ενός γλυπτού έργου.
Γ.Μ: Ποιοι Μοντέρνοι καλλιτέχνες σε ενέπνευσαν;
Λ.Λ: Αρκετοί. Πρώτος και σημαντικότερος ο Θ. Παπαγιάννης ο δάσκαλός μου. Άγγλοι, όπως ο Tony Crag,αλλά και Γερμανοί όπως ο Schutte.
Γ.Μ: Εσύ Ασπασία;
Α.Γ: Ο δάσκαλός μας Θ. Παπαγιάννης βέβαια, αλλά και Αμερικάνοι όπως ο Jeff Koons και πολλοί άλλοι.
Γ.Μ: Πως θα χαρακτήριζες Λουκά τα έργα σου;
Λ.Λ: Θα έλεγα ότι είναι μοντέρνα, Σύγχρονη τέχνη με στοιχεία κλασσικά.
Γ.Μ.: Εσύ Ασπασία;
Α.Γ.: Τα δικά μου έργα θα έλεγα είναι κλασσικά με στοιχεία Pop. Ανθρώπινες μορφές με ένα μέτρο ελληνικό.
Γ.Μ: Λουκά, το έργο σου «Σαπφώ στο κύμα» στην Παναγιούδα είναι καταπληκτικό και αρέσει σε όλους. Και εμένα μου αρέσει πολύ, και μου αρέσει που ξαπλώνουν και κάθονται από κάτω και απολαμβάνουν αρκετοί. Τώρα με τι θέματα ασχολείσαι;
Λ.Λ.: Τώρα ασχολούμαι με τα μικρά πεταμένα πραγματάκια που βρίσκεις εδώ και κει. Με τα ενδιαφέροντα «σκουπιδάκια», τα οποία προσπαθώ να μεγεθύνω και να τα κάνω γλυπτά. Μορφολογικά Απορρίμματα.
Γ.Μ: Φοβερό. Μπράβο σας παιδιά, ήταν πολύ ωραία που τα είπαμε λίγο. Σας ευχαριστώ πολύ. Καλές εμπνεύσεις σας εύχομαι.
Με τον Λουκά είχαμε μια ωραία προχωρημένη συζήτηση, νέοι σε μία βάρκα πηγαίνοντας για Αντίπαρο πριν από σαράντα τόσα χρόνια. Από τότε κατάλαβα ότι ο Λουκάς θα κάνει σπουδαία πράγμα στη ζωή του.
Και πράγματι με την γλυπτική του, μας εντυπωσίασε όλους πολύ σύντομα, μαζί με την σύζυγό του Ασπασία.
Ο Λουκάς και οι Ασπασία έχουν και δύο εξαίρετα παιδιά τον Νίκο και την Ινώ, που παίζουν και οι δύο καταπληκτική μουσική.
Μετά από την σύντομη συνέντευξη με τον Λουκά και την Ασπασία, όλοι μαζί πιάσαμε τα τραγούδια στο Δώμα με τους π&φ και έτσι έκλεισε η βραδιά με τους γλύπτες μας να τραγουδούν και να χαμογελάμε όλοι ευχαριστημένοι.
