Μικρές ιστορίες για το Νησί της Ερεσού
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΝΕΛΛΗΣ
Εμείς το γνωρίζουμε από τότε που γεννηθήκαμε. Είναι αναπόσπαστο μέρος ενός τοπίου που αγαπάμε, σχεδόν δεν το παρατηρούμε πια. Εμείς είμαστε όμως από την Ερεσό και ακόμα και αν δεν μένουμε εκεί βρισκόμαστε στο χωριό όσο πιο συχνά μπορούμε. Αναρωτιέμαι όμως: Τι εντύπωση προκαλεί στον επισκέπτη που φτάνει για πρώτη φορά στο Γιαλό και αντικρύζει έναν πελώριο βράχο με πολύ ιδιαίτερο σχήμα να ξεφυτρώνει μεσοπέλαγα; Σίγουρα πρώτα σ’ αυτόν πέφτει το βλέμμα του και μετά αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει και μια απέραντη, υπέροχη παραλία που, παρθένα σχεδόν από ένα σημείο και πέρα, απλώνεται ως το Αφεντέλλι.
Εμείς το αποκαλούμε απλώς Νησί ή Νησάκι.
Όπως δείχνουν τα πράγματα στις μέρες μας η Ερεσός εξακολουθεί να βγάζει ανθρώπους που ασχολούνται συστηματικά με διάφορες μορφές τέχνης (λόγο, εικόνα, μουσική…). Ίσως είναι σύμπτωση, ίσως η ομορφιά του τοπίου, ίσως πάλι να υπάρχει μια παράξενη συνέχεια από τις μακρινές μέρες της Σαπφούς ή του Θεόφραστου. Ένας απ’ αυτούς τους ανθρώπους πάντως είναι ο γλύπτης Λουκάς Λουκίδης, διδάσκων στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Και… να’ το πάλι το Νησί να στοιχειώνει - δίχως να το συνειδητοποιούμε καν - τη φαντασία μας: Ο Λουκάς, όπως σχετικά πρόσφατα μας εκμυστηρεύτηκε, «έβλεπε» από μικρός το ιδιαίτερο σχήμα του ως μια ξαπλωμένη στο πλάι γυναίκα. Έφτιαξε λοιπόν ένα μικρό γλυπτό με το θέμα αυτό : Ένα Νησί – Γυναίκα. Η επόμενη ιδέα που είχε ήταν να συγκεντρώσει συγγραφείς με καταγωγή από την Ερεσό και να τους προτείνει να γράψει ο καθένας μια μικρή ιστορία, το πολύ τρεις σελίδες, με αυτό ακριβώς το θέμα : Το Νησί – Γυναίκα. Μια ιστορία δηλαδή εμπνευσμένη από το γλυπτό ενός καλλιτέχνη και από το ίδιο το Νησί βεβαίως.
Η ιδέα έγινε δεκτή με ενθουσιασμό: Όταν το πρότεινε πίστευε (πιστεύαμε) ότι θα συγκεντρώνονταν 4-5 το πολύ. Να όμως που, έκπληκτοι όλοι μας, είδαμε να ανταποκρίνονται 16 συγγραφείς, άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο έμπειροι στο χώρο της γραφής! Μερικοί μόνιμοι κάτοικοι του χωριού, άλλοι που έζησαν εκεί τα παιδικά τους χρόνια και μετά κατοίκησαν αλλού κι άλλοι πάλι που ζουν από μικροί αλλού, αλλά κατάγονται από την Ερεσό και την επισκέπτονται όποτε μπορούν. Και καταλάβαμε ότι με το υλικό αυτό θα μπορούσε να φτιαχτεί ένα μικρό βιβλίο!
Σιγά – σιγά οι ιστορίες μαζεύτηκαν. Διαβάζοντάς τις αντιληφθήκαμε ότι, αν και πρόκειται στην ουσία για παραλλαγές στο ίδιο θέμα, διαθέτουν μεγάλη ποικιλία. Δεν είναι παράξενο. Ο καθένας είδε το θέμα με το δικό του τρόπο, από τη δική του οπτική γωνία, επιστράτευσε τη δική του φαντασία και υλοποίησε την ιδέα του με διαφορετικό ύφος και τρόπο γραφής. Αν υπάρχει κάτι κοινό σε όλους είναι η αγάπη γι’ αυτόν τον τόπο, ο οποίος, ακόμα και για όσους δεν ζουν εκεί, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας απλός τόπος διακοπών.
Το βιβλίο τελικά κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Η κρυφτή γυναίκα» από τις φιλόξενες εκδόσεις Τόπος – τους ευχαριστούμε τόσο για την κατανόηση όσο και για την εξαιρετική γραφιστική επιμέλεια. Κοσμείται μάλιστα από ένα 8σέλιδο ένθετο με έγχρωμες εικόνες. Σ’ αυτές θα βρείτε, εκτός από μια «κανονική» φωτογραφία του Νησιού, το γλυπτό του Λουκά που πυροδότησε τις εμπνεύσεις μας, αλλά και πολλά σχέδια, προσχέδια και παραλλαγές του γλυπτού που έφτιαξε ο ίδιος Λουκάς πριν καταλήξει στο τελικό αποτέλεσμα (κι άλλα που έφτιαξε μετά με διάφορους τρόπους και μέσα, αφού κι ο ίδιος έχει παθιαστεί με το όλο εγχείρημα).
Έχοντας όλα αυτά κατά νου, ελπίζουμε να απολαύσετε το τελικό αποτέλεσμα όσο το απόλαυσαν και οι δημιουργοί του, οι οποίοι βέβαια σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να είναι αντικειμενικοί κριτές.